Sjaak Smakman

Een kleine anekdote: een van mijn vriendjes op de basisschool – de Willibrord aan de Oranjelaan – was een van de beste leerlingen van de klas. We verloren elkaar uit het oog zoals dat soms gaat, maar ik ben me altijd blijven afvragen hoe het hem uiteindelijk is vergaan. Zijn vader was bollenarbeider en  de drempel voor een studie voor kinderen uit arme(re) gezinnen was vele malen hoger dan voor die uit meer welgestelde gezinnen.

Dat zou niet zo moeten zijn. Dat iedereen ongeacht de plek waar zijn of haar wieg staat een eerlijke kans moet krijgen, was (en is) voor mij een hele belangrijke reden om lid te zijn van de Partij van de Arbeid. En dat je mensen bij tegenslag kopje onder dreigen te gaan een handje moet toesteken, staat voor mij ook als een paal boven water.

Politiek en bestuur hebben me altijd geïnteresseerd. Daar worden immers besluiten genomen die van grote invloed zijn op het leven van mensen. Vanaf het moment dat ik in de journalistiek belandde ben ik er daarom over gaan schrijven. Jij kunt je wel niet met politiek willen bemoeien, maar de politiek bemoeit zich wel met jou, was een gevleugelde uitspraak van mijn eerste hoofdredacteur.

In mijn begintijd als journalist in de jaren zeventig en tachtig was het nog toegestaan om politiek actief te zijn en dat was ik ook, in de afdeling Lisse. Maar de tijden veranderden en ik moest me tevreden stellen met een plekje aan de perstafel -wat overigens geen straf was.

Nu ik ben gestopt met mijn werk als journalist – de laatste jaren bij het Leidsch Dagblad – ben ik inmiddels actief als lid van de steunfractie van PvdA-GroenLinks in Lisse. Daarnaast ben ik ook kandidaat voor het hoogheemraadschap van Rijnland. Ik heb in mijn werk regelmatig met het waterschap te maken gehad en weet hoe veelomvattend de taak van het waterschap is. Door de klimaatcrisis – waar ik me net als veel andere mensen grote zorgen over maak – wordt het werk van het waterschap belangrijker dan ooit en zal het ook steeds meer gevolgen hebben voor de inwoners.

Hoe hoog moet het grondwaterpeil staan om te voorkomen dat langdurige droogte onbeheersbare schadelijke gevolgen gaat hebben voor de natuur en bijvoorbeeld de funderingen van woningen – zoals in Gouda al het geval is? Hoe voorkomen dat we natte voeten krijgen als de voorspelde hoosbuien komen – zoals in Valkenbrug vorig jaar?  Hoe zorgen we dat in de Bollenstreek de waterkwaliteit weer op een acceptabel niveau komt – waarbij het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de bollenteelt een groot zorgpunt is? En hoe verdelen we daarbij de kosten die dat allemaal met zich mee gaat brengen? Dat daarbij de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, staat daarbij voor mij als een paal boven water.

Er is de komende jaren veel te doen, en met uw steun zal ik me daar hard voor gaan inzetten.