Door Guus Mesman op 9 november 2018

Algemene beschouwingen

Algemene Beschouwingen PvdA Programmabegroting 2019-2022

Inleiding

Het nieuwe college van burgemeester en wethouders van Lisse beschouwt het jaar 2019 als een overgangsjaar, en dat is, als je naar de programmabegroting 2019-2022 kijkt, aan alles wat erin vermeld staat te merken. Komend jaar wordt er van alles en nog wat onderzocht, overwogen, op een rijtje gezet, en vooral, zeker als het de uitvoering van al die beleidsvoornemens gaat, doorgeschoven naar 2020. “Geef ons de tijd”, merkt het college op, “voor we daadwerkelijk aan de slag gaan”.

Dit nieuwe college zit er al vanaf mei 2018. Het heeft dus maar liefst 8 maanden de tijd om het voorgenomen beleid gestalte te geven. Acht maanden, dat moet toch ruim voldoende zijn. Maar nee, dit college wenst er nog een volledig jaar aan vast te plakken. Bij elkaar is dat dus 20 maanden voorbereiden alvorens echt van start te gaan. Twintig maanden van een “regeerperiode” van 48 maanden. Dat is toch buiten proporties.

Vraag: Vindt het college een voorbereidingsperiode van 20 maanden ook niet onevenredig lang als je bedenkt dat een college 48 maanden te gaan heeft?

Vraag: Denkt het college in de resterende maanden het voorgenomen beleid uit het coalitieakkoord uit te kunnen voeren?

Dit alles schetst een beeld van een begroting met veel voornemens, maar meer ook eigenlijk niet. Echt onverstandige zaken komen we niet tegen, het is meer de uitvoering waar het nog aan schort.

Waarom niet op voorhand al een aantal zaken voortvarend oppakken die zo’n overdreven uitvoerige voorbereiding niet behoeven. De PvdA heeft zorgen bij dit uitstellen van de daadwerkelijke aanpak van al die ambities die in het coalitieakkoord opgenomen zijn. Vooral als we het sociaal domein en de openbare ruimte in ogenschouw nemen, kan eenieder begrijpen dat snel tot actie komen eigenlijk onvermijdelijk is. Een echt concrete uitvoering van veel zaken stagneert op deze wijze.

Vraag: Waarom geeft het college in de begroting niet, of nauwelijks, aan wat al direct opgepakt kan worden? Wordt daarmee niet het beeld geschapen van een “aarzelend” college?

Begroting in één oogopslag

Zoals het beeld er nu uitziet is deze begroting helaas een bijna logisch vervolg op het coalitieakkoord en de kadernota 2019: veel voornemens, weinig actie. We lezen in de begroting dat het college er trots op is dat ze “meer dan de helft van haar ambities uit het collegeakkoord de komende vier jaar kunnen gaan realiseren zonder dat ze daar extra financiering voor nodig heeft”. Ambities waar investeringen voor nodig zijn, zijn “deels meer verspreid over de periode, deels uitgesteld of deels opgenomen in onze begroting”.

Vraag: Schetst deze stellingname niet het beeld van een collegeakkoord waarvoor te weinig tijd (28 maanden effectief) rest om het uit te voeren en te weinig financiële middelen voor aanwezig zijn om zaken onmiddellijk op te pakken?

Het begrotingstekort dat voor 2019 verwacht wordt is acceptabel als je de overschotten van de jaren daarna erbij betrekt. Dat is natuurlijk wel met de kennis van nu. Voordat die overschotten ingeboekt kunnen worden zijn we wel al een paar circulaires van het Rijk verder. Circulaires die lang niet altijd positief uitvallen, financieel gezien.

Programma’s

Vitaliteit

Als we het armoedebeleid onder de loep nemen kunnen we stellen dat de armoede feitelijk toeneemt maar dat we er minder aan uitgeven. Juist armoedebeleid zou niet geconfronteerd moeten worden met tegenvallende financiële middelen. Hier geldt toch echt “doen wat nodig is”.

Op het gebied van onderwijs krijgt de PvdA sterk de indruk dat het college zich een rol aanmeet die het in feite niet heeft. Zaken die sec bij het onderwijsveld thuishoren moet je daar laten. Het stimuleren van de digitale vaardigheden van leerlingen moet je aan de scholen laten. Een MBO-vestiging naar Lisse halen is primair een zaak waar het onderwijsveld zich op moet richten. Pas als de gemeente nadrukkelijk in beeld komt moet je hierin een rol willen pakken.

Het creëren van kindvriendelijke buurten is een prima zaak. De PvdA bepleit hierbij een grote mate van inspraak van en participatie door de kinderen zelf.

Leefomgeving

Op het gebied van onze leefomgeving valt veel te melden, merken we. Eerlijk gezegd geloven we het allemaal ook wel, maar wat gaan we nu eigenlijk concreet aanpakken.

Woningbouwprogramma’s komen erg traag van de grond in Lisse terwijl er eigenlijk als een speer gebouwd moet gaan worden. Als we naar onze samenwerkingspartners op dit gebied kijken is het opvallend dat het particulier initiatief in het geheel niet genoemd wordt. Toch mogen we daar best het een en ander van verwachten, zeker als je wil stimuleren dat leegstaande kantoorpanden getransformeerd worden tot woningen. Daar valt in Lisse een wereld te winnen als je een aantal grote leegstaande panden in ogenschouw neemt.

Als het vastgoed in Lisse ter sprake komt, blijkt dat hier geld te halen zou moeten zijn, bijvoorbeeld door de bezuinigingstaakstelling die we onszelf opgelegd hebben. Daar hebben we wellicht andere partijen bij nodig, maar samenwerkingspartners worden hier überhaupt niet genoemd. Toch is hier wel degelijk een rol weggelegd voor Bescal en Sportfondsen. Voorlopig ziet het er meer naar uit dat we alleen maar meer geld kwijt zijn op dit gebied.

De PvdA is van mening dat de kwaliteit van de openbare ruimte niet op orde is. Ja, we zijn een groen dorp, vooral tussen de tegels. Te lang liggen de woonwijken er verloedert bij. Dit in tegenstelling tot ons winkelcentrum, dat op dit gebied duidelijk een streepje voor heeft. Wel moet er een ton bezuinigd worden. Dat is wellicht niet zo heel erg, als je dit later weer recht weet te breien. Er gaat echter wel een heel verkeerd signaal van uit omdat er al jaren zorgen geuit worden over de kwaliteit van onze buitenruimte. De inwoners van Lisse verdienen het ook om in een mooie en schone leefomgeving te wonen.

Bedrijvigheid

Als het in de begroting over de lokale economie gaat valt het op dat we het al jaren over dezelfde onderwerpen hebben zonder dat er veel vorderingen te melden zijn. Wel zien we dat er in z’n algemeenheid steeds meer partijen bij betrokken worden. Dit resulteert in nog meer pakken papier, zonder dat er daadwerkelijk iets van de grond komt. Het wordt tijd dat er op dit gebied eindelijk eens iets gaat gebeuren. Pak eens wat zaken op waar je echt gelijk mee aan de slag kunt. Er is genoeg werk aan de winkel. Maar dan is actie vereist, en dat missen we node.

Bestuur en ondersteuning

Initiatieven van (groepen van) inwoners en/of ondernemers worden gesteund door dit college vanuit een positieve grondhouding. Dat ondersteunt de PvdA dan weer. Als je vervolgens leest hoe dit aangepakt gaat worden bekruipt bij ons het gevoel dat een soort initiatievenmakelaar (vergelijkbaar met de accommodatiemakelaar) een nuttige rol zou kunnen spelen bij het ondersteunen en wellicht samenbrengen van initiatieven uit onze samenleving.

 

Guus Mesman

Guus Mesman

Vanaf mijn vijfentwintigste jaar ben ik in Lisse al actief in de politiek. Eerst als lid van de PPR, later voor de PvdA. Na een aantal jaren meegedraaid te hebben in de steunfractie, kwam ik eind 1986 tussentijds in de gemeenteraad. Ruim 19 jaar ben ik raadslid geweest, waarvan acht jaar als fractievoorzitter en ook

Meer over Guus Mesman

Waar ben je naar op zoek?